Pani Julia Ponomarenko – Lwów – Żółkiew. Pani Julia mieszkała we Lwowie na Wysokim Zamku. Adres jej, przekazała nam znajoma. Kiedy poznaliśmy panią Julię, była osobą samotną i wiekową, ale sprawną i bardzo energiczną. Odwiedzaliśmy ją bardzo często, zawsze na nas czekała. Pisała długie listy bardzo czystą i poprawną polszczyzną. Z czasem, poznaliśmy siostry pani Julii, które mieszkały w Żółkwi, Gdy Julia zachorowała, przeniosła się właśnie do Żółkwi. Kiedy tylko pozwalał nam czas, odwiedzaliśmy naszą znajomą, tym samym poznaliśmy to przepiękne kresowe miasteczko. Któregoś listopada, zastaliśmy panią Julię leżącą i bardzo chorą. Poznała nas, choć rozmawiała z wielkim trudem. Wiedzieliśmy, że to nasze ostatnie spotkanie. Na pożegnanie usłyszeliśmy – czekałam na was kochani, przyjechaliście, teraz mogę spokojnie odejść…Ileż takich momentów zdarzyło nam się na Kresach…Julia zmarła w grudniu, przed samym Bożym Narodzeniem…
Pani Julia Ponomarenko – Lwów – Żółkiew. Pani Julia mieszkała we Lwowie na Wysokim Zamku. Adres jej, przekazała nam znajoma. Kiedy poznaliśmy panią Julię, była osobą samotną i wiekową, ale sprawną i bardzo energiczną. Odwiedzaliśmy ją bardzo często, zawsze na nas czekała. Pisała długie listy bardzo czystą i poprawną polszczyzną. Z czasem, poznaliśmy siostry pani Julii, które mieszkały w Żółkwi, Gdy Julia zachorowała, przeniosła się właśnie do Żółkwi. Kiedy tylko pozwalał nam czas, odwiedzaliśmy naszą znajomą, tym samym poznaliśmy to przepiękne kresowe miasteczko. Któregoś listopada, zastaliśmy panią Julię leżącą i bardzo chorą. Poznała nas, choć rozmawiała z wielkim trudem. Wiedzieliśmy, że to nasze ostatnie spotkanie. Na pożegnanie usłyszeliśmy – czekałam na was kochani, przyjechaliście, teraz mogę spokojnie odejść…Ileż takich momentów zdarzyło nam się na Kresach…Julia zmarła w grudniu, przed samym Bożym Narodzeniem…